Kolejny październik w naszym życiu, szczególny miesiąc, miesiąc różańca. W kościołach zabrzmią słowa pieśni: „Zawitaj, Królowo Różańca świętego, jedyna nadziejo człowieka grzesznego”. Czy włączymy się w ten śpiew? W naszej wspólnocie nabożeństwo różańcowe o  po Mszy Swiętej o godz. 7.00 i  17.00 w niedzielę zaś po Mszy Świętej o godz. 12.00. 
     Czy znajdziemy czas, by uklęknąć wziąć do ręki różaniec i przesuwając jego paciorki rozważać tajemnice radosne, bolesne, chwalebne, światła.

     Rozważając poszczególne tajemnice pięćdziesiąt razy pozdrawiamy Maryję „Zdrowaś bądź Panno Maryja, Jezusowa Matko miła” zagłębiamy się w życie Jezusa i Jego Matki. Przedziwna, mająca niezwykłą moc modlitwa, bo do jej odmawiania w czasie objawień zachęcała i o nią nieustannie prosiła i prosi sama Matka Boża. Modlitwa tak prosta, a niosąca taką głębię treści.
     Jej wielki czciciel św. Jan Paweł II powiedział: „ Różaniec to skarb, który trzeba odkryć”. Czy odkryliśmy już te skarb? Jeśli nie, to mamy wielką szansę, właśnie przed nami ten niezwykły miesiąc, miesiąc różańcowy. A jeśli odkryliśmy i doświadczyliśmy jego mocy to pogłębiajmy kontemplację tajemnic życia Jezusa i Maryi. Zachęcała nas do modlitwy różańcowej w czasie swych objawień Maryja, zachęcał św. Jan Paweł II, który powiedział „Różaniec to moja ulubiona modlitwa! Modlitwa tak prosta i tak bogata. Z głębi mojego serca zachęcam do jej odmawiania”. Czy można pozostać obojętnym na takie słowa zachęty, na takie zaproszenie?
     Gdzie jest nasz różaniec? Czy nosimy go przy sobie, by w chwilach radości i trosk przesuwając jego paciorki chwalić Maryję, prosić Ją o pomoc i wstawiennictwo, dziękować za otrzymane łaski, doświadczane dobro. Bo przecież jak śpiewamy w jednej z pieśni: „Gdy serce twoje napełni się trwogą i ciężar ogromny przygniata do ziemi(...) To Matka ukoić może twe serce, przytulić tak mocno, jak tuli Jezusa, wziąć wszystko co twoje we własne swe ręce i zanieść ten skarb do syna, Chrystusa”. Potrzebujemy Twego ukojenia Maryjo, chcemy przytulić się do Twego serca, chcemy złożyć w Twoje ręce nasze życie, chcemy być blisko Ciebie, bo Ty pokażesz nam pewną drogę do Twego Syna.
     A może jeszcze nie odkryliśmy piękna i prostoty modlitwy różańcowej, może gdzieś w tempie życia ją zagubiliśmy. Teraz jest czas, najlepszy czas, by odkryć ją na nowo. Trzeba tylko wziąć do ręki różaniec i rozważając z Jezusem i Maryją tajemnice radosne, bolesne, chwalebne i światła złożyć w Ich rękach całe nasze życie.
     Piękna, prosta modlitwa różańcowa to ratunek dla świata, ratunek dla dusz, ratunek dla każdego z nas. Rytmicznie powtarzane słowa pozdrowienia Maryi przynoszą pokój, ukojenie, pozwalają się wyciszyć. Modlitwa różańcowa leczy rany, przemienia życie, pomaga wzrastać w wierze.

     Modlitwa do Matki Bożej Różańcowej

     Maryjo Dziewico, pomóż mi tak ukochać modlitwę różańcową, bym jej nigdy nie zaniedbał, by się stała moją codzienną potrzebą. Niech ta ewangeliczna modlitwa stanie się coraz silniejszą więzią, łączącą mnie z Jezusem i z Tobą, hołdem dziecięcej pobożności i miłości, umocnieniem i zachętą do radosnego i sumiennego wypełniania obowiązków w naśladowaniu Ciebie i Twego Syna. Spraw, aby rozważanie Tajemnic Waszego życia wprowadzało mnie w duchowe głębie, gdzie rozum, wola i uczucia pozwalają ogarnąć się i przeniknąć sprawami Bożymi. W świetle świętych Tajemnic Różańcowych ukazuj mi Matko powagę życia ziemskiego, które przygotowuje mi los wieczny, więc powinno być godne, czyste i szlachetne. Przez Tajemnice Różańcowe pouczaj mnie, że cierpienie pokornie przyjęte i ofiarowane Ojcu, przynosi wielkie owoce zbawcze, że przetrwanie z Jezusem na Kalwarii doświadczenia otwiera przede mną blask zmartwychwstania na wieczne szczęście z Nim, tam nie będzie już łez, lecz nieustanne dziękczynienie za łaski, które z cierpienia Bóg wydobył dla mnie i dla braci moich w Chrystusie. Królowo Różańca świętego, módl się o zbawienie wszystkich ludzi!